Projekt naukowca z WUM w gronie laureatów konkursu ABM
Cel projektu
Przeszczepienie wątroby jest jedyną skuteczną metodą leczniczą chorych ze schyłkową niewydolnością wątroby. Transplantacja tego narządu jest wieloetapowa, przez co obarczona szeregiem potencjalnych czynników ryzyka, które mają wpływ na istotny odsetek powikłań pooperacyjnych. Jednymi z najczęściej występujących powikłań są powikłania żółciowe.
Głównym celem badania jest porównanie wpływu dwóch technik chirurgicznych wykonania zespolenia przewodowo-przewodowego sposobem koniec do końca - z zastosowaniem metody szwu ciągłego i szwu pojedynczego - na zmniejszenie ryzyka występowania przetok żółciowych w 90-dniowym okresie obserwacji po przeszczepieniu wątroby. A także na wystąpienie innych powikłań pooperacyjnych będących ich konsekwencją tj.: wystąpienie krytycznego zwężenia w zespoleniu przewodowo-przewodowym w okresie 90-dniowym.
Dodatkowo projekt pozwoli na ocenę odległych powikłań żółciowych tj.: występujących powyżej 90-dni. W analizie uwzględnione zostaną również powikłania chirurgiczne, powikłania związane z wczesną i odległą czynnością przeszczepu, konieczność retransplantacji oraz przeżycie całkowite.
Zakładane efekty
Ustalenie, która z technik powoduje zmniejszenie liczby przetok żółciowych, może doprowadzić do upowszechnienia stosowania metody przyczyniającej się do dłuższego przeżycia chorych po operacji, poprawy jakości życia chorych, zwiększenia bezpieczeństwa pacjenta, zmniejszenie kosztów leczenia ambulatoryjnego, jak i szpitalnego.
Zmniejszenie liczby powikłań przekłada się na mniejszą liczbę wykonywanych procedur endoskopowych/radiologicznych związanych z leczeniem tych powikłań. Redukcja liczby tych procedur, niosących ryzyko kolejnych powikłań, przekłada się na krótszy czas rekonwalescencji. Ten z kolei wpływa bezpośrednio na jakość życia chorych oraz ich szybszy powrót do aktywności społecznej i zawodowej.
Udoskonalenie techniki chirurgicznej w bezpośredni sposób wpływa też na poprawę funkcji narządu przeszczepionego. Zmniejsza to ryzyko konieczności retransplantacji, a tym samym pozwala na wykorzystanie większej liczby narządów dla potencjalnych kandydatów do pierwszej transplantacji wątroby.